مقدمه
قبل مطالعه این پست ، لازمه چند نکته رو متذکر بشم
من سابقه ۱۰ ساله برنامه نویسی دارم ، از سال ۷۸ تا ۸۸ ، علاقه شدیدی به مهندسی نرم افزار دارم ،در زمینه معماری نرم افزار و تحلیل شی گرا خیلی مطالعه کردم ، واقعیت تلخی که این روزها با آن مواجه هستم این است که قشر جوان برنامه نویس امروزی ، تحمل و حوصله چندانی به حل مسئله ندارند ، جستجوگر نیستند ، قصد توهین نیست ،ولی این مهارتهایی است که در آینده ای نه چندان دور ، جامعه آی تی ایران را دچار بحران خواهد کرد ، البته این بحران از الان شروع شده ، برنامه نویس خوب و حرفه ای کم پیدا می شود ! اطلاعاتی که در این پست منتشر شده مربوط به توسعه دهندگان است ( فرق توسعه دهنده و برنامه نویس را قطعا میدانید )
یکی از مواردی که شما به عنوان یک موسس استارتاپ باید در نظر بگیرید ، هزینه های تولید نرم افزار است ، در دنیای استارتاپ ناب و توسعه چابک ، همیشه بر روی این نکته تاکید می شود که هر فعالیتی که شما انجام می دهید باید یک ارزش برای شما ایجاد کند، در غیر اینصورت یک اسراف به شمار می آید !
قبلا در این پست در این مورد صحبت کرده بودم که ما کلا خیلی مفید کار نمی کنیم ! در اینترنت در حال جستجویی در این زمینه بودم که ویدیویی خیلی جالب در زمینه هزینه های تولید محصولات نرم افزاری و مقایسه این هزینه ها با ایران و سایر کشور ها پیدا کردم ، این ویدیو مربوط به یک کنفرانس در مورد پی اچ پی ( کنفرانس ایران پی اچ پی )است که توسط آقای حمیدرضا عباسی ارایه شده است. در این ویدیو به مشکلات و سختی های شغل برنامه نویسی اشاره شده است.که پیشنهاد میدم حتما این ویدیو رو ببینید ، جالبه !
در ادامه خلاصه ای از نکات موجود در این ویدیو رو برای شما گردآوری کردم که امیدوارم مفید واقع بشه !
براساس تحقیقاتی علمی صورت گرفته حداقل کد تولیدی به ازای هر نفر ماه بین ۳۰ تا ۹۰۰ خط کد در شرکت های مختلف دنیا ( بسته به نوع پیچیدگی برنامه ها ) می باشد
در آمد سالانه یک برنامه نویس ۷۵در آمریکاحدود ۷۵ هزار دلار است ( متوسط درآمد). اگر فرض کنیم که یک برنامه نویس ۹۰۰ خط کد درست می نویسد ، هزینه نوشتن هر خط کد به صورت زیر محاسبه می شود :
حقوق سالیانه ! ۷۵۰۰۰ دلار ،حقوق هر ماه ۶۲۵۰ دلار و اگر این حقوق را تقسیم بر ۹۰۰ خط کد کنیم ، می شود ۶٫۹ دلار.
با دلاری حدود ۳۴۰۰ حدود، تقریبا ۲۵ هزار تومان می شود. البته این برای خارج از ایران است !
مشکلات شغل برنامه نویسی
مشکلات جسمی
چاقی = ۸۰ درصد برنامه نویسان این مشکل را دارند !
دیابت سطح ۲
حملات قلبی ۳۵ سالگی به بعد !
مرگ بعلت عدم تحرک = تحقیقی درسال ۲۰۱۱ نشان می دهد که ،اگر روزانه بیش از ۱۱ ساعت پشت میز بنشینید ،۸٫۵ سال از عمر شما کم می کند!
مشکلات چشم
کمر درد
مشکلات شانه دست و مچ !
دو سندروم مهم در این زمینه برای برنامه نویسان ایجاد می شود ،سندروم تونل کارپ و کوپیتال ! ( این سندروم ها ،مشترک بین برنامه نویس ها و گیتاریست ها است ، یه جستجو در اینترنت شما رو با تصاویر شگفت انگیزی مواجه می کنه !)
مشکلات روحی
افسردگی : تنهایی کار کردن و محوری بودن شغل و استرس زیاد !
سندروم خستگی مزمن : بعلت مصرف بیش از انداز کافئین و عدم تحرک
وسواس فکری : ذهن شما همیشه درگیرراه حل ها و رفع باگ است!
از دست دادن اعتماد به نفس
برنامه نویس ها معمولا درونگرا هستند ( درونگرایی بد نیست ولی باید کمی اجتماعی شوید ( در پستی ویژه به این موضوع اشاهر می کنم )
سندروم ایمپاستر : شما موفقیت های گذشته را فراموش می کنید و همیشه فکر می کنید دیگران از شما بهتر هستند این سندروم بیشتر در مورد برنامه نویسانی است که در تیم ها کار می کنند.
سندروم Real Programmer : این تفکر غلط که برنامه نویس خوب برنامه نویسی است که شب ها، روز کاریش باشد ، تفریحش برنامه نویسی باشد و… کتابی نیز در این زمینه با نام پیاده روی مرگ نوشته شده است.
دانشگاه استنفورد آمریکا ،بر اساس تحقیقی ،اثبات کرده که زیاد کار کردن به نفع برنامه نویس ها نیست ، ۴۰ ساعت کار یک برنامه نویس در هفته ، خیلی بهتر از ۶۰ ساعت کار کردن با استرس و مداوم و بدون استراحت است. !
در مورد درآمد ،جالبه بدونید که کشور هایی در دنیا هستند که درآمد برنامه نویسان در اونها کمتر از ایران است ، این کشور ها عبارتند از :هند، اندونزی، پاکستان ، فیلیپین
در آمد متوسط یک برنامه نویس در ایران ۸۹۰۰ دلار در سال
بعد از ایران کشور های اوکراین ، ترکیه ، مالزی قرار دارند.
جالبه بدونید که در ترکیه درآمد یک برنامه نویس ۱٫۵ برابر درآمد یک شغل عادی است
این در حالیه که در پاکستان درآمد برنامه نویس ۷ برابر درآمد یک شغل معمولی است .
شاخص مکدونالد : از اونجاییکه مکدونالد در ۱۲۰ کشور دنیا شعبه داره و معمولا کیفیت این محصول از استاندارد مشابهی برخور دار است ، اقتصاد دانان به تازگی از شاخصی با عنوان Big mac Index استفاده می کنند که قدرت خرید را می شود با استفاده از آن مقایسه کرد!فرض کنید دو قشر یکسان ، مثلا دو برنامه نویس ، در دو کشور مختلف ، قدرت خریدشان در مورد یک کالای خاص چقدر است ؟ ( مثلا خرید یک )! این مقیاس برای من جالب بود!
سال ۲۰۱۵ : بهشت برنامه نویسان کجاست ؟ بر اساسی تحقیقاتی معتبر بواسطه شاخص Big mac و متوسط درآمد سالانه ، کشور های زیر بهشت برنامه نویسان شناخته شده اند ( توضیحات تکمیلی در ویدیو هست )
کانادا
نیوزلند
سوئد
آلمان
استرالیا
دانمارک
ایالات متحده ( رتبه ۱ )
سوئیس
محاسبه شاخص بیگ مک در ایران
فرض کنیم یک برنامه نویس در ایران ،ماهی سه میلیون تومان حقوق بگیرد ، و همبرگر مک دونالد به قیمت ۱۵۰۰۰تومان در ایران فروش برود ، یک برنامه نویس می تواند در سال ۲۴۰۰ همبرگر بخرد ، این در حالی است که در کانادا این عدد ۱۰۰۰۰ است !
درپایان : یادتون باشه ممکنه دچار این خطا بشید که آقا پس اونور همه چیز ردیفه ! به این تحلیل توجه کنید !
فرض کنید یک برنامه نویس در آمریکا در ماه ۵۰۰۰ دلار درآمد داشته باشه ! اجاره خانه ای ۱ خوابه در سیلیکون ولی ( سن خوزه ) ۲۵۰۰ دلار است ( البته کلا این منطقه گران است )، خلاصه اینجور با خودتان حساب نکنید که اوهههه ماهی ۱۸ میلیون درآمد به پول ایران داره در میاره ! آره ولی هزینه های زندگی هم بالاست ، باید حدود ۱۰میلیون به پول ایران هم اجاره خونه بده !
امیدوارم این مطلب مفید واقع شده باشه ! منتظر نظرات تکمیلی شما هستم
پس نتیجه اینکه:
بنایی بهتر از برنامه نویسی است! :))
مشکل اینجاست که الان بنای خوب هم کم پیدا میشه! ؛)
واقعا داستانی شده ، کلا متخصص هست ولی کم است ! در همه زمینه ها
مطلب مفیدی بود.
لطفا تایپوگرافی سایتتون رو تغییر بدید. از ایران سنس استفاده کنید یا از نسخه بهبود یافته فونت میترا استفاده کنید.
موفق باشید
انشالله اگر وقت بشه …حتما
با سلام و سپاس بابت مطلب خوبتون.
به نظر شما چه عواملی باعث میشه دستمزد برنامه نویسان بیشتر بشه؟ ایا بصورت یک فرهنگ عمومی بین خود برنامه نویسانه(که مثلا قرار داد ها رو کمتر از عرف نگن) یا اینکه قانونی هست که صنف کامپیوتر تصویب کرده و نرخنامه گذاشته؟
صنف کامپیوتر یه نرخ نامه داره ! ولی بواسطه خیلی از عوامل این نرخنامه رعایت نمیشه !
راستش ،مشکل اصلی ، عدم تخصص هست ، اگر برنامه نویسی توانمند باشه و توان حل مسئله داشته باشه ، خیلی بهش نیاز هست. ما در ایران خیلی توسعه دهنده حرفه ای نداریم !
به امید اینکه این مشکل حل بشه !
مرسی از شما بابت این مطلب آموزنده
ممنون مقاله بسیار مفیدی بود.
بله با این موضوع که الان قحط الرجال هست کاملا موافقم و ماهم داریم باهاش دست و پنجه نرم میکنیم، و بدتر از اون اینکه خیلی ها فکر میکنند با اون علم و تجربه اندکی که دارند اگه تو یه تیم کار کنند دارن حروم میشن و به قول معروف تعداد “بدون”ها داره روز به روز بیشتر میشه.
حقوق و درامد ها هم از قانون عرضه و تقاضای اقتصاد پیروی میکنه. وقتی کلی بیکار تحصیلکرده تو این رشته باشه خوب معلومه که قیمتها پایین میاد چون عرضه زیاده و تقاضا کمتر. به نظر من برنامه نویسی نسبت به خیلی شغلها تو ایران درامدش بیشتره!
یکی از موارد مهمی که کم کم داره شکل می گیره وجهه ی اجتماعی شغل برنامه نویسی هست. همزمان با رشد کسب و کارهای IT محور و همچنین بزرگ شدن و بالغ شدن دست اندر کاران اون (عمدتا دهه شصتی ها) سطح اجتماعی این شغل داره بالاتر میره و همین باعث منافع دیگه خواهد شد.
سال ها پیش وقتی دانشجو یا دبیرستانی بودیم جامعه (عام مردم، متن جامعه، سرمایه داران خرد و از این دست) خیلی ما رو جدی نمی گرفت و کار ما شبیه سرگرمی و بازی بود براشون. الان که استانداردها بالاتر رفته و جامعه کسب و کار آی تی محور شاهد اسامی مثل دیجی کالا، دیوار و … هست دیدگاه مردم و کارفرمایان در حال اصلاح و ارتقا هست و این نویدبخش هست.
چند وقت پیش من از یه زاویه دیگه به این داستان پرداختم. گفتم اون رو با شما هم به اشتراک بذارم. به نوعی این مقاله در راستای صحبت آقای جبلی هم هست.
“نون تو ساختمون سازیه، از رشته کامپیوتر که نمیشه پول درآورد!”
http://silvercover.ir/?p=1885
عالی …من هم موافق هستم ! فقط نگران تخصص و مهارت هستم ! ممنون بابت به اشتراک گذاری دیدگاه
سلام مهدی جان بسیار مطلب خوبی بود.
به نظر من هم مشکل این حوزه بیشتر برمیگرده به بالا رفتن سطح توقع اقشار تحصیلکرده و بخصوص افرادی که برنامه نویسی می کنند!! یا بهتر بگم برنامه نویسی رو یاد میگیرند.
من یادم هست زمانی که کار برنامه نویسی رو شروع کردم شاید بیشتر از ۲ سال در چند شرکت بزرگ رایگان کار میکردم و فقط به یادگیری مشغول بودم. چون در سالهای ۷۵ و ۷۶ دسترسی به اطلاعات مثل امروز اینقدر راحت نبود، ولی جدای این موضوع با نگاه به آینده اینکارو انجام میدادم.
اما الان بیشتر افرادی که تو این حوزه وارد می شوند خودشون رو مقایسه میکنند با همون مقیاسهای بین المللی که شما گفتی و انتظاراتی در همون سطح دارند.
یادمه چند سال پیش با یک برنامه نویس که برای استخدام اومده بود مصاحبه میکردم و در مورد دستمزد که صحبت کردیم گفت الان کارگر سرگذر روزانه بیشتر از این میگیره!!!
منم بهش گفتم اگه تو بتونی مثل همون کارگز روزی هشت ساعت مداوم برای من برنامه نویسی کنی من ۱۰ برابر اون بهت دستمزد میدم!!!
برنامه نویسی کاری هست که تجربه کار و درک موقعیت های مختلف خیلی توش اهمیت داره و برای رسیدن به اونها هم باید مدتها کار کرد.
ببخشید زیاد شد
موفق باشید
ممنون صادق جان بابت به اشتراک گذاری تجربه ات ،عالی !
بیا تا برات کار کنم روز هشت ساعت هشت برابر اون برنامه نویس استانداردت کار می کنم منو استخدام کن ولی با حقوق بین المللی
مشکل اینجاست که برنامه نویس خوب خیلی کمه
و اکثرا میگن من اینو بلدم من اونو بلدم اما در نهایت کاری از دستشون بر نمیاد
بزرگترین مشکل ما ایرانیا که تو دنیا هم معروفه اینه که انقدر تیکه تیکه به مسائل مختلف می پردازیم که به همه کاره و هیچکاره معروف شدیم
از هر چیزی سطحی یه چیزی یاد میگیریم در حالیکه عمق نداره دانشمون
تو خارج یه راه رو انتخاب می کنن و تا تهش میرن و کمتر هزارتا چیز رو باهم بلدند
موافقم …
سلام بریم بنایی؟
اخه کسی که بنایی به ما یاد نمیده؟اولش باید بریم عملگی خوب این خودش سندروم میاره در هر حال سندروم میگیریم
سلام
اقا من رفتم که از شرکت استفاا بدم
پیش به سوی بنااااایی..
اصلا فونت سایتتنون خوب نیست ، خوانایی ندارد به هیچ عنوان.
نسل جدید دیگه حوصله زحمت کشیدن را نداره ، اینطور پیش بریم باید شرکتهای ایرانی کارهاشون را به شرکتهای هندی یا پاکستانی ارجاع بدن
سلام عالی بود
ولی باید چند نقطه رو در نظر داشته باشید
در ایران قانون کپی رایت نیست و بیشتر از برنامه نویس سیدی فروشی ها پول به جیب میزنند!
و البته به همین دلیل شرکت های برنامه نویسی در ایران پیدا نمیشه!
اگه قانون کپی رایت بود الان ممکن بود شرکت های بزرگی بود که حقوق بالایی میدادند!
مستقل بودن برنامه نویسای ایرانی بیشتر به خاظر اینه که شرکت ها به یسری کار های روزمره برنامه نویس هارو وادار میکنند و ازادی لازم رو ندارند در اخر هم یه حقوق هشتصد هزار تومنی که کفاف یه ماه نون و ماست خوردن نمیده بهت میدن. گوگل که نیست.شرکتش قهوه ساز و زمین فوتبال و تنیس داشته باشه و برن دور دور. ماهانه هم پول درو کنند.
تحریم هم که هست. اگرچه میشه دورش زد ولی بیشتر برنامه نویسا حوصله این چیزا رو ندارند به همون بازار راضی میشند و قیمت نجومی اینترنت و سرعت افتضاح. بعد یه سال توی سر و مغز خودت زدن و یه برنامه ساختن , همه مفت بخورند و هیچی بهت نماسه.
هر غلطیم میخوای بکنی یا این مورد در کشور شما در دسترس نیست یا هی میری تو پیوند ها. اخر سرهم کنار توالت عمومی میشینی حشیش میکشی بدبخت ده بایدم افسرده شی!!!!
برای همین رتبه اول فرار مغز ها رو داریم(Brain Drain)
سلام
از ۱۷ سالگی کد زدم الانم ۲۸ سالمه. مشکل کسانی که میتونند خودشون تولید محصول بکنن اینه که بازار کار دست مافیا هست و بخای کاری رو شروع کنی بیشتر از خود کار جزئاتش انرژی میگیره. گرقتن جا تبلیغات نیرو حدید و… وقتی به این چیزا فکر میکنم بر میگردم یه زبان سطح بالارو باز میکنم کدمو میزنم. خیلی وقت ها مدیر پروژه اشتباه میکنه و منم چیز اشتباه رو براش پیاده میکنم راستش حوصله اونم نمونده بگم داری اشتباه میکنی ها. امروز من یک عمله هستم و هر چی بگن رو پیاده سازی میکنم. شب هاهم خودم یه پروژه دارم اونو انجام میدم. شب ها خدارو ایمپلمنت میکنم رد نداوم حاجی.. مدل کردن خدا برای شناختش خیلی کمک میکنه به امتحانش می ارزه.!!
فونتت چقدر تخمیه
😀 نظر لطف شماست